0651154952
info@fermate.nu
Iedere woensdag, stipt om 5 uur, schoven zijn dochters met hun gezin aan tafel bij vader.
Tien jaar lang, sinds het overlijden van zijn vrouw, kookte hij voor de kinderen en kleinkinderen, elke week weer, tot aan zijn overlijden in mei van dit jaar. Linzensoep, zuurkool of boerenkool. Eenvoudige Hollandse pot.
De uitvaart werd geregeld. Met veel verdriet en in goede harmonie. De dochters wisten precies wat ze geregeld wilden hebben, en waar, en met welke woorden en muziek. En ook dat afscheid was toevallig weer op een woensdagmiddag.
Na zijn overlijden moesten de dochters van alles regelen. Abonnementen opzeggen, afspraken afzeggen, de as verstrooien. En het huis werd verkocht. Het opruimen van de woning ging gepaard met veel emotie, overal lagen herinneringen.
Vader was een man van weinig woorden. Over gevoelens praten deed hij al helemaal niet graag. De liefde voor zijn naasten liet hij merken door grote zorgzaamheid en kleine attenties. Even ongezien de fietsen nalopen van de kleinkinderen, zodat die altijd in orde waren. Een bloemetje neerzetten, dat je aantrof als je thuiskwam na een vakantie. Op de al eerder genoemde woensdagavonden lag er vanaf eind oktober meestal een chocoladeletter op je bord.
De voorwerpen die de familie tegenkwam met het leeghalen van het huis, vertelden allemaal hun eigen verhaal. De lelijke engel, die met kerst bovenin de boom moest hangen, de kerst-elpee van Heino die dan altijd werd gedraaid. De vele briefjes, de foto’s, de zelf gebouwde bedstee voor de kleinkinderen. Overal de brokjes voor de hond, die hij altijd in zijn zak stopte vóór hij op bezoek ging bij zijn kinderen.
En in de vriezer nog enkele porties linzensoep, zuurkool en boerenkool.
Over zes weken is de eerste kerst zonder vader.
Maar eerst zijn eigen geboortedag, de eerste verjaardag van hem waarin ze hem zo zullen missen.
De familie zal dan vast weer samenzijn. Zuurkool eten. Het is tenslotte 21 november………. weer een woensdag
Tue, 22 January